....

ahhh ahhh kabus gibi bi hafta acaba bişey olcakmı acaba kanama varmı hep bi korku içinde...
herkez gözümün içine bakıyo nasılsın agrın varmı bişey oldumu

olmadı.. olmasın nolurrr.. artık kaldıramam ona bişey olmasını bu sefer yapamam ... bu kez hiç canım acımamış gibi gözükemem bu sefer güçlü olmamam...

5 er parmagımız var :)

e artık kendimize doktor bulmamız lazımdı. sürekli akşam gidemezdik artık bebegimizin düzenli takibe ihtiyacı vardı. en son gittigimiz nöbetçi doktor 1 ay sonra gündüz polikiligine gelmemizi sölemişti...
akşamları muz , çilek, kivi ,yourt, süt,ceviz fındık yiye yiye 1 ayıda geçirdik geldi çattı doktor randevumuz :)
12 haftalık oldun bebegim kendi doktorumuza geldik ... tanışma kilo kontrolu tansiyon falan derken sıra yine seni görmeye gelmişti.
her randevuya gelirken acaba yaşıyomu acaba bişey oldumu korkusu beni yiyip bitiriyodu o yüzden doktor kapısından girerken heycandan kalbim yerinden çıkabilirdi...
ahh bi kıpırdasaydın.. ah bi seni hissetseydim o zamn sanki herşey daha güsel olucaktı bu korkular gidicekti ...

- evettt... kesemiz burda... bu da bebegimiz .. işte bu kolları bunlar ayakları bu kafası bunlar elleri 1 2 3 4 5 tam 5 er tane parmaagımız var. çok şükür herşeyimiz tam... ahaa kafasını oynattıı gördünmü annesi

- aa gördüümm kıpırdadııııı

( annesimi ?? evet evet ben onun annesiyim ne kadaar güzel bi sözmuş yahu annesi :) ) 

- sen daha kıpırdamalarını hissetmessin bunun için 1 ay daha geçmesi lasım... herşey normal...

ben nedense seni ultrasonda gördükten sonra hemen gitmek o odadan çıkmak istiyorum halbuki o kadar çok sormak istedigim soru oluyoduki doktora hepsini unutuyodum seni gördükten sonra..

hee bu arada kesemizin yanında lanet bi kanama varmış... yine düşük tehlikesi kalmamam kendimi yormamam lasımmış ama çalışabilirmişim oturarak 1 hafta çok dikkatli olmam lasımmış...
yine korku dolu günler gidemen üstüne yenileri eklenerek geldi ...
nolur bırakma beni bebegim nolur... 

hayatımda duydugum en güzel ses ...

geçmişi anlatmak, seni anlatmak , seni tekrar içimde hissetmek gibi çok güzel bebegim...
8 haftalık oldun yine heycan dolu ikinci randevu zamanımız geldide çattı bile :) randevumuzu yine akşama aldıkki babamızda seni görebilsin die... çamlıca erdem hastanesinin yolunu tuttuk sıramızı aldık çıktık odamızaaaaa doktor yine umutsuz bi şekilde ;
- 8 haftalık bebegin anca kesesini görebilriz kalp atışlarını daha duyamayız ama bakalım yinede

oturduk masaya ( yattım ) ultrason jeli falan filan derken kesemizi gördük sonunda keseyle birlikte 
- pıt pıt pıt
aman Ya Rabbim o ne ne kadar güzel bi ses 
- bebek canlanmış kalp atışlarını duyduk kendiside burda 6cm cik :)

artık kese babası degildi bebegimiz belli etmişti kendini artık onunda bi kalbi vardı .....

pıt pıt pıt hala kulaklarımda o ses... senin için söylenen  canlanmış kelimesi hala kalbime işler ... 
şimdi kafamı yasladıgımda duyabiliyorum o pıt pıt ları şükürler olsun ....

kese babası RECEP :)

4 hafta geçti hesaplarıma göre 6 haftalık oldun... bu 4 hafta 4 yıl gibi geçti ama orasını karıştırmıcam :) babanda görsün seni diye akşam gitmeye karar verdim doktora hoş o benden daha heycanlı ama belli etmiyo bişey olduysa üzülmiyeyim die hiç sevinmemiş gibi sanki hiç yokmuşsun gibi davranıyo.. 
sıra aldık çıktık yukarı heycandan ölmek üzereyim ruhumu teslim edebilirim
doktor başladı 
- son adet tarihin
-4 ocak
-hımm 6 haftalık olabilir belki keseyi görebilirz ama kalp atışlarını duyamayız !! kan tahlili yaptırmaya gerek yok ultrasonla bakalım
- keseyi görcekmiyizzzzz!!

yattım göbeeeemmi açtım ultrason jelinin soguguyla kendime geldim biraz beynim zonkluyo resmen heycandan ve o an geldi.. minicik bir kese aman Allahım orda işte ekranda gözlerim dolcak durduramıyorum...
aman dilek dur aglama manyakmısın sık kendini çocuk gibi aaaa kendimi telkinlere başladım :)
tartıldım 55
tansiyon 11 8
-herşey normal 1 ay sonra yine gelin 
 2 düşükten bahsedince 15 gün sonra gelin dedi doktor bu arada ceviz et balık falan fişmekan tüketcekmişim öle bişiler duymuyorum ki ne dio bu kadın yahu :)

doktordan çıkışta nimeti ziyarete gittik ma aile ameliyat olduyduda
doktorda olanlardan bahsettik aşkıma döndü ve dediki
- kese babası naberr :)

evet baba bende anne... en az benim babam kadar harika mükemmel fedakar bi baba olucaktı benim aşkım ona sonsuz güvenim vardı herzamanki gibi beni şaşırtmıcanı biliyordum... evladına sahip çıkan herzamn arkasında olan bi baba... onu hiç bırakmayan bi baba... her zorlugunda her düştügünde el uzatan bi baba.. adam gibi baba olucaktı benm aşkım çünkü o adam gibi adam....

sende gitme !

gitme melegim benden... bırakma beni nolur...

2 düşügün ardından bekleyiş ve hamilelik süreci cok zor..

gitmicem doktora beklicem dedim inat ettim... gitmedim de...

ama her saniye ya bişey olursa ya beni bırakırsan diye düşünmekten. sürekli herşeyde kendimi frenlemekten alıkoyamıyodum. resmen bir adımı 5 dkka da atıyo gibiydim sana bişey olmasın diye... tamam dedim bunada bişey olursa üzülmicem zaten sevinmedimde ( külliyen yalan ) akışına bıraktım...

ama yinede sen benden gitme emi..

içimde bir MELEK...

2013 ocak ayı... hava buz kesiyo ve ben herzamnki gibi  annemin deyimiyle  hösüklü bir şekilde hemencecik şifayı kapıp ateşler içinde yatıyorum kafamı kaldırcak halim dermanım yok ilaç kullanmayıda sevmem zaten bir şekilde zar  zor akşam oldu.. oldu ama gel bide sen onu bana sor... 
ateş olmuş 39 yanıyorum a dostlar bırakında terliyim terlersem geçer diyorum annemde kocamda tutturmuş hastanede hastane yahu doktor napıcak ben bilmiyomuyum sanki ilaçları... biliyorum ama kim düzenli kullancak zaten neyim düzenliki :) tabiki rahat yok hiç bırakırlarmı poff sonunda tuttuk haydarpaşanın yolunu haa bide yolda tutdurdum özele gitmem özele gitmem die boşu boşuna serum yemek istemiyorumm !!
girdik hastaneye ateşime bakıldı 39,5 hemen sıra falan fişmekan girdim içeriye yanımda kimse yok..
doktor bogazlarıma baktı:

- uff bu kriptik tonsillit  ignesiz kesinlikle geçmezz!!
-tamam vurulurum napim :/
-yazıyorum ozamn aa evlimisin seenn( kimligime baktı)
-ee evett
- ozamn bi gebelik testi yapalım ondan sonra igneni vurulursun
-ay hiç gerek yok gebe degilim eminim 
-olsun işimi şansa bırakmam ben !!
- uff tamam ama muşadede yatım ben kafamı kaldıramıyorum 
- kan ver ben sana serum yazdım ateş düşürcek hamileysen bile bebege zararı yok
- hamile degilim eminim istiyorum ama... ama işte 

yanına biri gelsin dedi doktor 

-kriptik tonsillitlinin yakıııınıııııııı
- öle anlamazlar ismimi söleyin 
- hahaha dilek budak ' ın annnesssiiiiiii

zorla ayaklarımı sürüye sürüye kan vermeye gittim Allah tan sıra yoktu yoksa kaçma planlarım vardı zaten kansızım ya bide bununlamı uraşıcam eminim hamile degilim olsa bilmezmiyim ben içime dogar bi kere :)

serumu alırken bile ateşi 39 dan aşagıya inmek bilmedi zamn da geçmek bilmiyo tabi ben yatıyorum yanıma bi annem bi kocam geliyo
kan sonuçlarımı almaya gitti annem.. doktora göstermeden bana getirdi yüzü gülüyo  elime aldım sonucu ve bcg : 14   aman  ya Rabbim içimde bir melek !! agzıma engel olamıyorum  kulaklarıma dogru yol aldılar.. benimleydin bebegim nolur sende bırakma beni...

doktora sonuçlar gösterildi bi serum daha yedim ve sonunda ateşim 37 ye kadar düştü ama ilaç yok doğal yollardan tedavi olucam çünkü içimde melek var zarar görmesin :)
ıhlamur karabiber bal karışımımı dersin bogazıma elma püresi sarmalarmı dersin ignesiz geçmez denen hastalık geçti gitti ama geçmesindeki en büyük etken senin olmandı melegimm...

ya olmasaydın !!

ya olmasaydı !! ya Mevlam onu bize nasip etmeseydi ?? napardık ? bu soru beynimi kemirmeye devam ediyo... meger onsuz yaşamıyomusuz nefes almıyomusuz çok boşmuş hayatımız...
gelişinle dünyaları bize verdin. hayatımızın merkezi oldun ve bize bu duyguyu yaşattın..
şükürler olsun Rabbime onu bize nasip etti...
canım kızım ,ugurböcegim,bitanem canımın içi iyiki varsın iyiki geldin....